Witaj w Pracowni Ikon pw. św. Łazarza
Nie wiem kim jesteś i dlaczego wszedłeś na tę stronę, ale chciałbym spróbować choć na chwilę Cię na niej zatrzymać.
Gdzie się znalazłeś?
Jesteś w pracowni ikonograficznej. W miejscu gdzie próbuje się podglądać niebo przez okno ikony a światło płonącej przed ikoną lampady, zapach tempery, pigmentów... przenosi w świat dawnej i współczesnej mistycznej ikonografii.
Zapraszam do zatrzymania się.
El'azar Hubert Kampa
Matka Boża Dom Miłosierdzia
Powstała na V Międzynarodowym Plenerze Ikonograficznym i Sztuki Sakralnej na Wołyniu, który odbywał się w lipcu 2016 roku. Tematem przewodnim pleneru było MIŁOSIERDZIE.
Ikona zrobiona w oparciu o szkic wizerunku nazywanego w ikonografii bizantyjskiej ELEUSA co oznacza miłosierna, miłosierdzie, czułość. Została ozłocona 24 karatowym złotem, które po części polerowane zostało uformowane w imitację cegiełek – czyli murów domu.
Maryja po zwiastowaniu stała się takim domem dla samego Miłosierdzia. W jej łonie zamieszkał Chrystus Miłosierny. Potem znów, Maryja tworzyła dla Chrystusa dom rodzinny. Prosty, zwykły i Miłosierdzie Boże wśród garów, pieczenia chleba, sprzątania…
Wizerunek został namalowany we współczesnej interpretacji. Ikona jako "Okno na Niebo", ma przedstawiać nie tyle co postacie i twarze już uwielbione. Ma też mieć charakter dzieła, które czerpie z naturalizmu – pokazuje kształty widoczne, ciało. Malarz ikon ma jednak za zadnie szukać takiego wyrazu, by nadać ikonie specyfikę, ducha, głębię. Najlepiej pokazuje się to wydobywając twarze z bardzo ciemnego sankiru (sankir to nazwa koloru jakim maluje się w ikonie ciało, jest zazwyczaj zielony, zielonkawy). Tak też na tej ikonie, wizerunek został wydobyty cieniowaniem z bardzo ciemnego podkładu.
Miłosierdzia potrzebuje każdy z nas. Nie każdy jednak potrafi je przyjąć. Ikona Matka Boża Dom Miłosierdzia, powstała po to, by zachęcić człowieka do zwrócenia się o pomoc do Matki Boga. Ona swoim wstawiennictwem i przykładem, doświadczeniem na sobie, chętnie nas wspomoże.
Ikonę dedykuję wszystkim tym, którzy mają trudności z przyjęciem miłosierdzia, które czasem może sprawiać wraznie bardziej litości, użalenia... Szczególnie jednak dedykuję ją tym, którzy mają kłopot i nie potrafią miłosierdzia okazywać. Ludziom, których rany są głębokie, zastygłe i wciąż bolące. Chciałbym by wpatrywanie się w oblicze Matki Miłosiernego Chrystusa łagodziło ból, dotykło łagodnie ran... I przemieniło to wszysko w miłosierdzie dla siebie i innych. W miłosierdzie pochodzące z Miłosierdzia przyjętego do swojego domu, wnętrza.
